Çocuk yetiştirmede şimdiye kadar doğru bildiğimiz ödül yok,ceza yok,Aferin yok...ne oldu kolunuz kanadiniz kirildi değil mi?Ezberleri bozup kendimizi resetlemenin zamani geldi..
En kisa zamanda Aletha Solter in " Cocugunuza Kulak Verin" kitabini okuyup edindiğim bilgileri paylasacagim ama öncelikle arastirmalarim sonucu öğrendiklerimi aktarmak istiyorum.
Çocukların aglamasina izin verilmesi,stres ve travmanin iyilestirilmesiyle ilgili düşünceleri de oldukça ilgimi çekti ona başka bir yazimda değinmek istiyorum ama Şuan daha çok ödül ceza sistemindeki görüşlerini paylaşmak istiyorum zira en cok ilgimi çeken konu bu oldu benim afacanlar için.
Aletha ya gore çocuga bir şeyi yaptirmak istediğinizde ornegin yemek yedirmek istediğinizde karsiliginda ödül ornegin seker koyarsaniz çocuk hicbir zaman kendi sagligi için yemek yemesi gerektiğini ogrenemez .Ornegin okula giden bir çocuk ödevini ödül için yapiyorsa ona hicbir zaman sorumluluk duygusunu ogretemezsiniz.
"Super dadi" yi izleye izleye beynimize kazinmis olan yemekten sonra abur cubur ödülü hiçbir zaman içine sinmemis biri olarak psikologlar arasında sanirim en çok Aletha ya yakinlik hissedecegim.
Aferin kelimesi de öylesine hayatimiza yerlesmis ki ceza vermyecegiz diye çocuğa her yaptigi doğru şeyde motive etmek için hemen kocaman bir "aferiiin" i patlativerdigimi farkettim bu yazilari okudukca..Bu şekilde yetişen çocuklar büyüdüklerinde de tipki benim gibi takdir edildikçe motive oluyor her aldiği eleştiride hemen demorolize oluyor haliyle..Bu konuda farkindaligimi arttirdiktan sonra biraz kelimelerime dikkat etmeye calistim da gordum ki bu kelime her agzima geldiğinde onun yerine çok fazla abartmadan sevinçli destekleyici bir ses tonuyla "evet gördüm basardin" dediginizde o da ayni etkiyi yapiyor. Peki farki mi ne? Aferin i kullandikca çocuk zamanla ona endeksleniyor ve neyi ne için yapmasi gerektiğini bilmeden sirf Aferini almak için yapabiliyor oysa "gördüm basardin" dediğimizde ona basarmanin tadina varma firsati verirken siz sadece basarisini gordugunuzu yaninda olduğunuzu onu desteklediğinizi göstermiş oluyorsunuz yani amaç sizin takdiriniz olmuyor..
Doğan Cüceloğlu nun bir programında da şöyle bir olay anlattigina şahit oldum;
Sanirim kendisi öğrenciyken bir profesörün kitap okuduğunu ve o kitap okurken yaninda da çocuğunun birseyin üzerine (tabure olabilir tam hatırlayan adi çim için yazmadim.) tırmanmaya calistigini ve her defasında basaramayip bastan basladigini görmüş burada da profesör çocukla hic ilgilenmeyip kitap okunmaya devam ediyormuş Doğan bey de çocuğa yardim etmek istemiş onu alip taburenin(hatirladigim kadarıyla) üstüne koymuş profesör birden "sen ne yaptin?" demiş.Ben derinden beri ona belli etmeden gizlemliyordum basarmasini bekliyordum ve basarinca sadece evet gördüm basardin diyecektim (sadece tanik olmak) kendi basina başarma hazzina varmasina engel oldun demiş.
O zaman çok kati bir yaklasim gibi geldi bana neolucak ki yardim etmiş dedim içimden sonrasında da benim çocuğum o kadar uğraştan sonra basarsa ben de çocuk gibi sevinip aferinlere bogardim diye düşünmüştüm ama simdi ayni dusunmuyormusum ki basima gelen bir olayda farkettim. Gecen gün cafe ye gitmistik (sandalyeleri oldukça yuksek olan bir yer) Azra bizim mutfakta yuksek sandalyeye bir cirpida cikmaya aliskin olmasına rağmen ilk 2denemede hemen cikamadi ben hic o tarafa bakmadim yan masadan bir bayan hemen yardimci olmaya calisti ben tesekkur ederiz ablasi kendi cikabilir diye engel oldum gerçekten de 3.denemede rahatlıkla cikti.O zan farkettim ki insanin birseyleri okudukça Dinledikçe arastirdikca düşünceleri değişebiliyor muş demek ki..Tabii ki burda yazdiklrim benim harfiyen uygulaya bildiğim şeyler değil kesinlikle dersini calisip iyice beynine kazimak için not tutan öğrenciler gibi burda yazarak öğrendiklerini pekiştirmeye calisiyorum sadece..Herşeyin basi biraz sabir sonra biraz daha sabir ve daha fazla..
Ve Serra okuldayken bu gibi konularda kendimi motive edip onu okuldan aldigim ilk birkaç saat gayet sabirli davranabiliyorum ama uyumalarina yakin gerçekten sabrim tasiyor. O yüzden en iyisi çocukları olabildiğince erken uyutmak bence...;))
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder