Anneysen anlarsin cok lafa luzum yok...

  Anneysen her soylenenle ne denmek istendigini anlarsin zaten,degilsen her duydugun banel, hep ayni laf gelir...

Anneysen,ne kadar mantikli olsan da bir yanin hep cocugunla ilgili  hayal alemindedir,hep gelecegini planlarsin onun...

Anneysen, nekadar uykuya duskun olsan da uykusuz gecelere hazirsindir...uykun ne kadar derin olsa da cocugunun en ufak oksurugune,seslenisine firlayip kalkarsin..

Anneysen,her  yediremedigin lokmada icin icini yer,her hastaliginda acaba neden?  sorulariyla vicdan azabi cekersin,onun her derdi her sikintisi,eksikligi  icinde kanayan yaradir..

Anneysen,hep bir oyuncak toplama  vazifen vardir,ayagina batan lego acisini en iyi sen bilirsin..

Anneysen,2 yas sendromu nu ,emzirmeyi birakma,tuvalet ogretme,dis cikarma gibi bir cok sendromlari da en iyi sen bilirsin..

Cocugun kaka yapamadiginda saatlerce bekledigin tuvalet seanslarini,cocugun rahatlayinca bunun icin de sevinc cigliklari atilabilecegini ancak anneysen bilirsin..

İlk adim atis,ilk dusmesi,ilk anne demesi,ilk cumle kurmasi, ilk asik olmasi,ilk hayal kirikligi...hayati  yeniden onunla birlikte tatmayi ayni heyecanlarla yeniden buyumeyi ancak sen anlarsin..

Anneysen hep gozun telefonda,hep elin yureginde, hep bir korku, bir telas,heyecan hayati konsantre yasarsin onlarla birlikte..hayatin cocuklarinin eksiklerini gidermeye ,onlari hayatin zorluklarina hazirlamaya,her kotulukten onlari korumaya endekslidir herzaman..

Anneysen, ya bana birsey olursa cocuklarim ne olacak korkusunu  icinde tasirsin bir omur boyu...