Karanliklar içinde gecen bir omur..
Hergun diri diri mezara girmektir madencilik..
Aydinlik nedir,sabahlari sevincle calisma heyecanıyla ise gitmek nedir hic yasayamamis o insanlar..
Biz aydinlik ferah ofislerimizde kariyer planlarıyla kosustururken,
pazartesi sendromundan, isyeri deprosyonundan bahsederken, onlar insanin izlerken bile nefesini kesen kapkaranlik dunyalarini askiyla,cocuklariyla aile sevgisiyle aydinlatmaya calisiyorlardi ama canlarini da karanlıklar içine gömüp gittiler bu dunyadan..
Biz isik sönük odada 5dakika durmaya tahammul edemezken, onlar yerin 1400metre altında bugün de bitse evime yuvama kavussam diyerek,gün isigini görebilmek icn saatleri dakikaları sayarak geciriyorlardi ömürlerini..
Ne onlarin ne ailelerinin seçme sansi yoktu bu dunyada...Ömürleri siyahlar icinde geçti ama ölümle ebedi aydinliga kavustuklarini umuyor ve ailelerine Allah tan sabirlar diliyoruz..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder